رابطه شفابخش (درآمدي بر اهداف و كاربرد گروه‌هاي بالينت)
معرفي محصول:
روابط شغليِ باليني همواره پر از چالش‌هاي هيجاني است. اگر براي درمان‌گران فضاي گروهي امن و ساختارمندي فراهم باشد تا از اين روابط دشوار و پرچالش حرف بزنند و از تأملات جمعي و بينش‌هاي حاصل بهره ببرند، مي‌توانند از فرسودگي شغلي كه همواره در كمين اين‌طور مشاغل است در امان باشند و احساس رضايت و كفايت شغلي را در خود بالا ببرند. بي‌شك نفع چنين امكاني، بر رضايت مراجعان و درمان‌جويان ما نيز اثرگذار است و كارايي رابطه درماني را افزايش مي‌دهد.
در سال 1957 مايكل بالينت، روان‌پزشك و روانكاو مشهور، كتاب بسيار تأثيرگذار «پزشك، بيمارش و بيماري» را چاپ كرد كه باعث تغيير طرز فكر پزشكان خانواده نسبت به خودشان و شغل‌شان شد.
او چندين سال قبل از چاپ اين كتاب، سمينارهايي را براي پزشكان عمومي در لندن برگزار كرده و آنها را به بحث راجع به «ابعاد روان‌شناختي» كارشان در قالب گروه فراخوانده بود. پزشكان مي‌بايست به صورت في‌البداهه شرح‌حال بيماراني را ارائه مي‌كردند كه با آنها مشكل ارتباطي داشتند يا احساس مي‌كردند كه در رابطه درماني با آنها به نوعي گير افتاده‌اند و سپس فضاي گروه به هدايت رهبران به سمتي مي‌رفت كه ضمن درك همدلانه و عاري از قضاوت راوي كيس، خلاقانه به طرح تصوير جديدي از زيربناي رابطه درمان‌گر-درمان‌جو مي‌رسيد كه نتيجه آن ارتقاي كيفيت رابطه درماني و لذا تأمين رضايت دو طرف بود.
يك گروه بالينت از 8 تا 12 عضو و يك يا دو رهبر آموزش‌ديده تشكيل مي‌شود. رهبران گروه بالينت غالباً سابقه كار در حوزه روان‌درماني تحليلي دارند. بعد از اين‌كه گروه شكل گرفت، جلساتي معين در فواصل مشخص در طول سال يا حتي چند سال برگزار مي‌شود. دوره‌هاي فشرده كوتاه‌مدت تحت عنوان «آخر هفته‌هاي بالينتي» نيز ميسر است.
امروزه گروه بالينت، ديگر مختص پزشكان عمومي نيست، بلكه براي بالين‌گران مختلف ازجمله پزشكان متخصص، روان‌پزشكان، پرستارها، فيزيوتراپيست‌ها، روان‌درمانگران، روانكاوان، مددكاران اجتماعي و مشاغل ياري‌گرانه همچون معلمان، مديران و مشاوران نيز مي‌تواند مفيد باشد.
29,000 تومان