اگر بخواهید یک پای سیب را از اولِ اول درست کنید، اول باید کائنات را اختراع کنید. وقتی می‌گوید «از اولِ اول» یعنی از هیچ. یعنی از زمانی که دنیا هم وجود نداشت. به هر حال اگر شما بخواهید یک پای سیب را از هیچ درست کنید، باید با انفجار بزرگ و گسترش کائنات، نوترون‌ها، یون‌ها، اتم‌ها، سیاه‌چال‌ها، ستاره‌ها، ماه‌ها، جزر و مدهای اقیانوس، راه شیری، کره زمین، پیشرفت‌های بشری، دایناسورها و غیره آغاز کنید. باید آتش را اختراع کنید. به آب و خاک حاصلخیز نیاز دارید. به گاوها و افرادی نیاز دارید تا به آن‌ها شیر بدهند و باز به افراد بیشتری نیاز دارید که از شیر گاوها کره بگیرند. به گندم و نیشکر و درختان سیب نیاز دارید. به شیمی و زیست‌شناسی نیاز دارید. برای اینکه یک پای سیب عالی درست کنید، به هنر نیاز دارید. برای پای سیبی که بتواند برای نسل‌های بعدی دوام بیاورد، به دستگاه چاپ و انقلاب صنعتی و شاید حتی به یک شعر نیاز داشته باشید. برای درست کردن چیزی به سادگيِ یک پای سیب، باید همه این دنیای پهناور را بیافرینید.