فرهنگ‌نامه آکسفورد شهود را چنین معنی می کند: «دریافت سریع حقیقت بدون توجه خودآگاهانه یا استدلال؛ دانشی از درون؛ شناخت یا احساس غریزی...» با شهود می‌توانیم طبیعت واقعی و وضعیت حقیقی یک شخص، یک موقعیت و یا خودمان را دریابیم.
من کیستم؟ چرا این‌جا هستم؟ چه رخ داده است؟ به کجا می‌روم؟ لحظه‌ای که شروع به پرسیدن این سوال‌ها از خودمان می‌کنیم، سفری را به درون خویش آغاز کرده‌ایم. موهبت شهود همان موهبت یادآوری خویشتن و تعلق داشتن به جهان هستی است...