این کتاب را می‌توان ادامه منطقی شکسپیر معاصر ما دانست، نگارش این کتاب به دورانی باز می‌گردد که کات به دلیل تدریس و پژوهش‌های آکادمیک خویش در دانشگاه‌های آمریکا، درونمایه‌های آثار شکسپیر را که پیش‌تر از دیدگاهی سیاسی تفسیر کرده بود اینک در پرتو مطالعات نوین تئاتر، و با یاری جستن از نظریات استروس، یاکوبسن و دیگران، مورد بازاندیشی قرار می‌دهد. با این حال، از ورای لحن آکادمیک این کتاب، بارقه‌هایی از آن منتقد پرشور لهستانی، همو که تجربه فاشیسم و کمونیسم را در استخوان داشت، به چشم می‌آید.
آمیزه این بینش عمیق نظری و تجربیات سیاسی - اجتماعی کات، چشم‌اندازی شگرف از آثار شکسپیر را ترسیم می‌کند.