دیوارنگاره‌های سغدی، فارغ از درون‌مایه و اثر پذیری‌های جزئی، بخشی از گستره نقاشی ایرانی به‌شمار می‌آید. این مجموعه دیوارنگاره از نظر شمار و فراوانی دیوارنگاری، درون‌مایه و اندازه آن‌ها در قلمرو فرهنگی - هنری ایران پیش از اسلام از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ به گونه‌ای که برای هنر و تمدن ایرانی از این نظر تنها با اهمیت پمپئی برای هنر و تمدن روم باستان سنجیدنی است. این دیوارنگاره‌های بهترین گواه تاریخی بر آن هستند که مجموعه داستان‌های شاهنامه سال‌ها پیش‌تر از آن که در قالب کتابی به نام شاهنامه گرد هم آیند در جامعه ایرانی رواج داشته است.