وقتی با آدمی روبرو می‌شوی که مثل ذرات گرد و غبار هوا، خار می‌شود و به چشم می‌رود؛ وقتی آدمی که تو را کامل نمی‌شناسد، مثل استرس و کار زیادی به تو آسیب می‌رساند؛ وقتی هوای دلت به خاطر اشتباهات غیرمنتظره و دلسردی از خودت گرفته و نمی‌گذارد یک هفته‌ی آینده را هم پیش‌بینی کنی، در چنین مواقعی بیا بیشتر مراقب خودمان باشیم.
به اندازه کافی آب مصرف کنیم و در معرض نور خورشید قرار بگیریم.
برگ‌های خشک‌شده را جدا کنیم و برای جوانه‌های جدید قلبمان صبر کنیم. به جای گرفتن تصمیم بزرگی برای زندگی‌مان، بیا همین یک کار کوچک را انجام دهیم.
در میان زندگی روزمره‌ای که با چیز‌های سمی احاطه شده،
بیا هر روز کمی بیشتر برای تبدیل شدن به نسخه‌ای بهتر از خودمان تلاش کنیم؛
این شروع خودبانی است.