پروفسوری در لندن تشخیص داد پسر دو سال و نیمه من اتیسم دارد. زندگی خانواده ما از آن روز برای همیشه تغییر کرد. من و همسرم شوکه شده بودیم و کاملا احساس سردرگمی می‌کردیم. اتیسم بودن یعنی چه؟ چگونه می‌توانیم از فرزندانمان به بهترین نحو مراقبت کنیم؟ آیا او می‌تواند به مدرسه عادی برود؟ او را چطور باید تربیت کنیم؟ دو سال بعد از تشخیص دشوارترین سال‌های زندگی من بودند. خیلی سخت بود که بتوانیم اطلاعات مناسبی پیدا کنیم که به سرعت قابل استفاده باشد. متخصصین در این حوزه بسیار کم و نگران بودند. به چه کسی می‌شد اعتماد کرد؟ بهترین مسیر برای کودک چیست؟