سبک نوشتار این کتاب از جهان‌بینی و فلسفه نویسنده که نگرشی فمینیستی است پیروی می‌کند، بدین معنا که جمله‌ها به صورت منفصل و یا به شدت کوتاه و یا به شدت بلند در این کتاب آمده‌اند، و البته استفاده بیش از اندازه از حروف ربط نیز از دیگر ویژگی‌های نوشتاری این اثر است. شخصیت اولگا که ظاهرا دختربچه‌ای است بی آن که سن و سال دقیق خود را مشخص کند و البته با دستاویزی به گونه‌ای پنهان کاری عمدی، خود را به سوژه‌ای تبدیل کرده است که گویا فارغ از سن و سال، دهانی است برای گفتن اندیشه‌های نویسنده و به همین واسطه نیز ذهن خواننده تا پایان این اثر همواره به دنبال جستجو و کشف این معما است که این دختر بچه واقعا در چه سن و سالی است؟