فیلمسازی یک فرایند گروهی است. اغلب، ارتباطات شکل میگیرند و روابط خاصی برقرار میشوند و تمامی اینها در زندگی حرفهای فیلمساز و دیگران ادامه خواهند داشت. هر فیلم یک سفر اکتشافی است، و ماجراجویانی که از پیش با یکدیگر سفر کردهاند در مییابند افرادی در کنارشان هستند که میتوانند به آنها تکیه کنند. بونوئل در هنر ساخت فیلم کوتاه متبحر شد و بیشتر فیلمسازان چنین آغاز میکنند. از چارلی چاپلین و باستر کیتن با اولین فیلمهای صامتشان تا فیلمسازان جوان معاصر لین رمزی ( موشگیر، ملاقات کنندهی مورورن)، فیلیپ نویس (روستایی آمریکایی، سکوت کامل)، رابرت رودریگز (شهر گناه، ال ماریاچی)، و کریستوفو نولان ( ممنتو، بیخوابی، پرستیژ) همگیشان فیلمهای کوتاه را تجربه کردهاند.