در این متون قدیمی آمده است که بهشت مکانی خارق‌العاده و سرشار از برکات و نعمت‌های آسمانی است. همه چیز آن مکان، خوشایند و مطبوع و چشم‌نواز و حاصلخیز و زیباست. در این متون به ما اطلاع داده شده است که به چه شکل و شیوه‌ای ، روح به سوی عالم باقی پر می‌کشد و سپس ناگزیر از بازگشتن به روی زمین می‌شود که این امر، خود نشان‌دهنده آن است که این پدیده‌ها با همان تجربه نزدیک به مرگ ، از دیرباز و از قرن‌ها و قرن‌هال پیش، از سوی مردان و زنان دوران اولیه شکل‌گیری این سرزمین شناخته شده بوده است.