آیا تئاتر پست‌دراماتیک سیاسی است؟ اگر سیاسی است، چگونه؟ تئاتر پست‌دراماتیک چگونه به دریافت برشت از تئاتر سیاسی مربوط می‌شود؟ چگونه می‌توان رابطه میان زیباشناسی و سیاست را در فرم‌های نوین تئاتر، نمایش‌نامه‌نویسی و اجرا تبیین کرد؟
در این کتاب، جنبه‌های مهم مسائلی که با چرخش پست‌دراماتیک در تئاتر، در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، طرح شده‌اند به بحث گذاشته می‌شوند: جایگاه مخاطب و اسلوب‌های تماشاگری در تئاتر پست‌دراماتیک؛ دعوای سیاسی تئاتر پست‌دراماتیک؛ رابطه جاری و مداوم تئاتر پست‌دراماتیک با سنت دراماتیک؛ ویژگی‌های دیالکتیکی تئاتر پست‌دراماتیک، و یا پرهیزش از دیالکتیک؛ مسائل مربوط به بازنمود و امر واقعی در تئاتر؛ نقش بدن‌ها، ادراک، ظاهر و تئاتریکالیته در تئاتر پست‌دراماتیک؛ و نیز سوبژکتیویته و عاملیت در تئاتر و اجرای پست‌دراماتیک.
پژوهشگران در این کتاب با ارائه تحلیل‌هایی از گستره وسیعی از نمونه‌های اجراهای بین‌المللی به نحوی توامان آری‌گویانه و نقادانه با مواضع نظری هانس - تیس لمان درگیر شده و این مواضع را با رویکردهای نظریه‌پردازان دیگری نظیر فیشر - لیشته، رانسیر و دیگران مرتبط می‌کنند.