راهها و نه آثار،هایدگر دربارهی کار خود چنین میگفت و میکوشید که نه فقط آثار یونانیان بلکه آثار شاعران و اندیشمندان زبان خود را نیز ترجمه کند. به این معنا، اندیشه ذاتا دیالوگ است و برای تحقق دیالوگ باید واژههایی یافت و بازیافت...
زبان هایدگر اگرچه باطنا نوعی دیالوگ است،واژگانی را نیز در بر دارد که در کتاب حاضر سعی شده با فهمیدن آنچه خود او دوست داشت «مفاهیم بنیادین» بنامد، حدود آنها مشخص شود.