وقتی سروکلۀ وقایع ناخوانده در زندگی‌مان پیدا می‌شود، گرفتار نشدن در الگوهای رفتاری بسیار دشوار است. اغلب در دام می‌افتیم و کورکورانه و بدون سرسوزنی شناخت عمل می‌کنیم، چیزی که باعث تداوم عادتمان می‌شود. گاهی اوقات نیز وسوسه می‌شویم سراغ چیزی برویم که می‌دانیم برایمان بد است ولی کشش قدرتمندی دارد، مثلاً رفتار ناسالم، رابطۀ ناسالم یا غذای ناسالم. در گرماگرم هر یک از شرایط پرچالش، ممکن است بلافاصله این فکر از ذهنمان بگذرد که تا دنیا دنیاست به تکرار الگوهایمان محکومیم.
ما به‌هیچ‌وجه محکوم به شکست نیستیم چون فارغ از تمامی شرایط و پیشامدها، میتوانیم از همین لحظه تلاش خود را برای تغییر آغاز کنیم. همیشه کاری هست که بتوانیم برای تغییر عادت‌های رفتاری‌مان انجام دهیم. این کار می‌تواند کشیدن چند نفَس آگاهانه باشد، یا لحظه‌ای به عقب برگشتن، یا برای تغییر حال‌وهوا مسیر کوتاهی را قدم زدن. می‌تواند هر کاری باشد. فقط کافی است این بار به جای آنکه رنجمان را با نشان دادن رفتاری از روی عادت تشدید کنیم، در این جریان وقفه‌ای بیندازیم.
بریده‌ای از کتاب
به استقبالِ ناخوانده‌ها شامل آموزه‌هایی دربارۀ معنای حقیقی کارما و شناخت خوبی‌های ذاتی خودمان و دیگران است. پِما چودرن، در این کتاب برایمان از تبدیل سختی‌ها به فرصتی برای رشد می‌گوید، اینکه چطور خودمان را از شر وصله‌های پوچ و توخالی‌ای خلاص کنیم که انسان‌ها را از هم دور می‌کنند. او راهنمایی گام‌به‌گام برای مراقبه در اختیارمان می‌گذارد تا به کمک آن نور را به تاریکی‌های زندگی‌مان بتابانیم.