هر جامعه‌ای، آموزش و پرورش را نهادی کرده و سازمان می‌دهد تا از طریق آن افراد نسل‌های جدید را پرورش داده تا بقاء دوام اجتماعی و فرهنگی خود را تضمین کند. با تغییرات اجتماعی که در جامعه کنونی صورت گرفته نظام آموزشی هم نیازمند تغییراتی است و نتیجه این تغییر و تحول در جامعه و نظام آموزشی بروز آسیب‌ها و چالش‌هایی است که عدم توجه به این آسیب‌ها و بررسی علل آن موجب می‌شود که نظام آموزشی در تحقق اهداف خود ناکام بماند و نتیجه آن اتلاف منابع مادی، سرمایه‌های انسانی و فرهنگی خواهد بود. کتاب آسیب‌شناسی نظام آموزشی در ایران حاصل یک دهه پژوهش میدانی نگارنده با استفاده از روش‌های تحقیق (کمی، کیفی و تلفیقی) و بر اساس تجربیات زیسته نگارنده در بین کنشگران نظام آموزشی به بررسی آسیب‌های نظام آموزشی پرداخته است که به شکلی مشارکتی و قابل فهم برای دانشجویان، معلمان، مدیران و علاقه‌مندان عرصه تعلیم و تربیت نوشته شده است تا در باب نظام آموزشی به بحث و تفکر بیشتری بپردازند.