تقابل منطق سنتی و منطق جدید یکی از مباحث فلسفی-منطقی گرم و پرشوری بود که در نیمه اول قرن بیستم در میان مدافعان این دو نظام منطقی درگرفته بود.با این حال، در جامعه فلسفی- منطقی ما بحث چندان نظام‌مند و جامعی در باب تقابل‌های این دو منطق وجود ندارد. می‌توان پرسید که مدافعان منطق قدیم (منطق ارسطویی-قرون وسطایی) در غرب چه پاسخ‌هایی به چالش‌های بر‌آمده از ظهور منطق جدید دادند؟ آشنایی با نظرگاه منطق دانان ارسطویی- توماسی معاصر مواد فکری لازم را برای تامل درباره تقابل منطق قدیم و جدید فراهم می‌کند. مکتوبات این دفتر در خدمت چنین هدفی است.
هنری بابکاک ویچ،منطق دان ارسطویی-توماسی معاصر، مفاهیم و مسائل فراموش‌شده منطق قدیم را بار دیگر به صحنه می‌آورد و یادآوری می‌کند که روزگاری منطق‌دانان نگاه دیگری به «مفهوم»، «گزاره«، «استدلال»، «حمل»، «هستی‌مند عقلی»، «صورت»، «ماده»، «قصدیت» و ... غیره داشتند.دیدن این دو نظام منطقی در آینه یکدیگر شناخت دقیق‌تر ویژگی‌های هر یک را ممکن می‌کند.