جایی از زندگی فهمیدم من و تو وصله‌های ناجوری هستیم که گذشته‌ها را به‌هم وصل کرده‌ایم. گذشته‌هایی که محکوم بودند به جدایی. ما مرتکب خلافی شده بودیم ناخواسته. پس تقاصش را ما پس دادیم و وصله‌ها را گشودیم. اما همیشه سوالی ذهنم را آزار می‌داد، آیا تو همان شخصی بودی که آمده بودی تا کاری کنی که تقاص گذشته را من به تنهایی پس بدهم؟ تو عامل همه چیز بودی؟ در انتهای ذهن من هرگز بی‌گناهی‌ات ثابت نشد. هرگز...