چیزی که صدایت را این‌قدر یکنواخت می‌کند. این‌قدر نازک و این‌قدر توخالی، ترس از گفتن. چیزی اشتباه است. یا همیشه همین. یا گفتن چیزی که همه می‌گویند. یا چیزی بی‌اهمیت. یا چیزی غیرقابل دفاع. یا چیزی که احیانا بد فهمیده شود. یا آدم‌های عوضی از آن خوش‌شان بیاید. یا چیز احمقانه. یا چیزی تکراری. چیزی کهنه. جدا خسته نشده‌ای. پس که از فرط ترس. از فرط ترس از ترس. گفتن چیزی اشتباه، همیشه چیز اشتباهی بگویی؟