خریدهای مصرف‌کنندگان در حال پیچیده‌تر و بغرنج‌تر شدن هستند. با وجود مصرف‌کنندگانی که به‌طور فزاینده‌ای دمدمی‌تر می‌شوند و اشتیاق دارند که محصولات امتحان شده و درست را رها و کالاهای جدید را تجبه کنند، وفاداری به برند همواره به کاهش خود ادامه می‌دهد. این رفتار البته به این برمی‌گردد که «از کجا بخرم» نیز همچون «چه چیز بخرم» در شکل دادن انتخاب آنها نقش دارد. به این دقت کنید ظرف دهه 70 میلادی , مصرف‌کنندگان عملا همه مایحتاج روزمره خود را از سوپرمارکت فروشگاه‌های زنجیره‌ای تهیه می‌کردند. امروزه علی‌رغم اینکه آنها وقت آزاد کمتری در اختیار دارند، به‌طور متوسط تنها 66 درصد از این نیازها از سوپرمارکت فروشگاه‌های زنجیره‌ای تهیه می‌شوند. آنها یک‌بار در ماه به قصد یک سفر ذخیره‌سازی , مسیری نسبتا طولانی را رانندگی می‌کنند تا به یکی از شعب فروشگاه‌های عمده‌فروشی زنجیره‌ای بروند تا مقداری کالا را به‌صورت عمده بخرند و البته از تخفیف خرید عمده نیز بهرهمند شوند. آنها این سفر اضافی را برای خرید اقلامی انجام می‌دهند که در گذشته از سوپرمارکت فروشگاه‌های زنجیره‌ای می‌خریدند (اما الان عملا فقط از فروشگاه‌های عمده‌فروشی زنجیره‌ای می‌خرند) چون توان و استعداد صرفه‌جویی آن بیشتر از ارزش خرید از سوپرمارکت‌هاست (که در آنها شما می‌توانید همه نیازهای خود را از یک محل خریداری کنید).