هیچ‌کس نمی‌تواند منکر این حقیقت شود که کیهان و جهان هستی به عنوان گنجینه‌ای از پرسش‌های بی‌پایان در ذهن کنجکاو جمعی ما جایگاه خاصی دارد. از طرفی، این حقیقت حاکی از آن است که کیهان منبعی از جهل بی‌پایان جمعی ما نیز محسوب می‌شود. عجیب نیست که آسمان‌ها در طول هزاران سال در معنای لغوی و معنوی به عنوان خانه‌ی اکثر خدایان تصور شده‌اند و مورد عبادت قرار گرفته‌اند. یکی از کارهای مشترک خدایان کنترل تمام عناصر به ظاهر اسرارآمیز در ذهن‌های فانی و خارج از کنترل جسم‌های میرای ماست.