جمال‌الدین ابومحمد الیاس بن یوسف بن زکی بن موید از استادان نامور ادب و شعر فارسی است که در تاریخ ادبیات جهانی جایگاهی بلند و ویژه خود دارد. عموم تذکره‌نویسان او را حکیم دانسته‌اند. با آفرینش ادبی وی، دوره‌ای نوین در تاریخ ادب و اندیشه اجتماعی آغاز می‌شود. آثار بی‌نظیر و اندیشه‌های پیشتاز او، به سرعت در شرق میانه و نزدیک همه‌جاگیر شد، و تاثیری شگرف در رسایی فرهنگ و ادبیات بسیاری از ملت‌های همجوار بر جای گذاشت، و ارزش اعتبار خود را در قرن‌های متمادی حفظ کرد.