فرزانگان پیامآور زندگی هستند؛ آموزه مهم بسیاری از فرهیختگان این است که زندگی را ارج نهیم و فرصتهای گرانبهای آن را منتغم شماریم. به باور آنها، لحظههای عمر تکرارناشدنی و از دسترفتنی است. به این سبب اگر فرایند زندگی را با غم و اندوه و نزاع و کشمکش از دست دهیم، حسرت چنین دردی برای همیشه کاممان را تلخ خواهد کرد.
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
وه که بس بیخبر از غلغل چندین جرسی
آری ، برخی همه سعی و تلاششان این است که در زندگی ارباب و سرور شوند و برخی نیز میکوشند تا ارباب زندگی شوند، لحظههای آن را در شکوفایی جان و پران کردن نسیم زیبای عشق و مروت سپری میکنند.
در میان نامآوران بزرگ معنوی، روح شریف حافظ شیرازی با سرودههای درخشان جاودانهاش، ما را صمیمانه میخواند که زندگی را گرامی بداریم و با لحظههای قیمتی آن، وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم و از رنجهای سیاه و غیرضروری اجتناب ورزیم.
خیز در کاسه سر آب طربناک انداز
پیشتر کان که شود کاسه سر خاک انداز
کتاب حاضر حافظ را با این نگاه که معلم زندگی است و از ذهن و زبانش بوی عشق، معرفت و رندی و سربلندی به مشام میرسد معرفی میکند و گویای این است که پند و اندرز جاودانه حافظ در ترغیب همگان برای قدرشناسی موهبت بزرگی به نام زندگی بسیار چارهساز است.