تاریخ اندیشه فلسفی نظام‌وار در خصوص هنرها، در غرب، با افلاطون آغاز می‌شود. اما این را که به دستاورد بزرگ او در این خصوص چه اندیشه‌هایی تقدم داشتند یا زمینه آن را فراهم آوردند، ما فقط می‌توانیم حدس بزنیم.
بدین ترتیب، حکم زیباشناختی مشهور هومر در خصوص تصویر منقش بر سیر آخیلس مبتنی بر این که «اثر شگفت‌انگیزی بود» - اگر چنین بوده باشد - اشاره است به آغاز شگفتی در باب تقلید، یعنی نسبت موجود میان بازنمود و شی‌ء یا نمود و واقعیت. افلاطون نتایج زیباشناختی تفکرات پارمندیس و دموکریتوس را در باب این مسئله نشان می‌دهد.