«همه با هم به عنوان مشتی واحد» عبارت کوتاهی است که فقط چند حرف، آن را تشکیل می‌دهد، اما همین چند حرف پر از الهام و معناست: چیزی که تفاوت میان گروهی از افراد و تیمی متحد و هماهنگ را تعیین می‌کند. این چند حرف نماد منتهی شدن کنش فرد به قدرتی جمعی است. همین چند حرف شرح می‌دهد که چگونه افراد، دست در دست هم، می‌توانند در دست‌یابی به نتایج خارق‌العاده با یکدیگر همکاری کنند.
ما همگی باور داریم که رهبران همه اقشار و طبقات جامعه در جستجوی رویکرد عملی و آزمایش شده‌ای هستند که به آن‌ها کمک کند تا به ظرفیت کامل افراد خود برای همکاری با یکدیگر پی ببرند؛ با وجود این، وقتی به بسیاری از کتاب‌های مدیریت موجود نگاه می‌کنیم، از نظر یافتن بینش‌ها و توصیه‌هایی که پژوهش‌های تحلیلی دقیق و همه جانبه‌ای بنیان آن‌ها را تشکیل می‌دهند، سخت در مضیقه‌ایم.