رمان «تاریک ماه» داستانی فردی با عنوان میرجان است. یاغی جوان و عاشقی که سرگردان کوه‌ها و شنزارهای تفتیده جنوب است و به اجبار مدت زیادی را تنها و بدون آذوقه در کوهستانی دور دست می‌گذراند و با گوشت شکار و دانه کنارهای کوهی ارتزاق می‌کند.عشق و وهم، ترس و تنهایی، آوارگی و اضطراب، تخیل و تردید، شخصیت اصلی این رمان را در نهایت به پرتگاهی هولناک سوق می‌دهند که خود او هیچ دخالتی در ایجاد موقعیت‌هایی که می خواهد از آنها بگریزد نداشته است.
تاریک ماه روایت ستم رفته بر انسانی است که رویدادهای ناگهانی زندگی، او را بی آن که بتواند بر آنها چیرگی یابد به سمت نابودی سوق می‌دهند.