شاهنامه، کتاب اول ایران، به ما می‌آموزد که چگونه باید زندگی کرد و چگونه باید مرد. او می‌تواند به یاری نسل سرگردانی کنونی بیاید و روح مغرور و ملتهب او را مایه تنبه و تسکین باشد.
سرمشقی که پهلوانان بزرگ شاهنامه به ما می‌دهند آن است که زندگی را دوست می‌دارند بی‌آنکه از مرگ بترسند. از عمر بهره می‌گیرند، بی‌آنکه بی‌اعتباری جهان را از یاد ببرند.
کتاب حاضر آزمایشی است که باب بحث درباره شاهنامه را از نظر تحلیلی و تا حدی در دایره ادبیات تطبیقی می‌گشاید. زیبایی و ابهت کلام فردوسی و بلندی فکر او، حد نهایی توانایی بشر را در سخن گفتن می‌نماید.