یکی از نکات اساسی که امروزه در روانشناسی تربیت فرزند بر آن تاکید می‌شود اجازه اشتباه کردن به کودکان است، نکته‌ای که اغلب والدین از آن غافل‌اند. اهمیت اشتباه کردن کودکان در این است که به آنان یاد می‌دهد تا دوست داشته شدن خود را به اشتباه نکردن مشروط نکنند. همچنین اشتباه کردن به آنان می‌آموزد تا از کمال‌گرایی غیرواقع‌بینانه دست بکشند، چرا که کمال‌گرایی می‌تواند ریشه ناهنجاری‌های رفتاری و روانی کودکان در آینده باشد.
هدف نویسنده در کتاب «دختری که هیچ‌وقت اشتباه نمی‌کرد» تجربه‌اندوری از اشتباهات در کودکان و رد کمال‌گرایی بیمارگونه و حاصل یک پیام جدی است «والدین گرامی، اجازه دهید بچه‌ها اشتباه کنند! و از اشتباه کردن بچه‌ها نترسید.»