کتاب «مرگِ ایوان ایلیچ» اثر لِف تالستوی
داستانی کلاسیک درباب مرگ. اگر از چند شاهکار ادبی دربارة مرگ بخواهیم نام ببریم، بی‌شک رمان کوتاه «مرگِ ایوان ایلیچ» لِف تالستویِ بزرگ، یکی از این شاهکارهاست.
رمان «مرگ ایوان ایلیچ»، با عنوان اصلی Смерть Ивана Ильича، تأملی درباب مرگ و مواجهه با آن، از خلال قصه‌ای با ساخت‌وپرداختی ماهرانه است.
رمان «مرگ ایوان ایلیچ» چنانکه حمیدرضا آتش‌برآب در مقدمۀ خود بر ترجمه‌اش از این رمان و دو داستان کوتاه دیگر تالستوی توضیح داده است، اولین اثر دوران بازگشت تالستوی به کار قصه‌نویسی، بعد از دوره‌ای وقفه در این کار، است.
رمان «مرگ ایوان ایلیچ» اگرچه به‌لحاظ حجم با دو شاهکار بزرگ تالستوی، یعنی «جنگ و صلح» و «آنا کارنینا»، برابری نمی‌کند اما به‌لحاظ شهرت و اهمیت و ارزش ادبی با آن دو رمان پهلو می‌زند و از آثار بسیار مهم تالستوی به‌حساب می‌آید.
ولادیمیر نابوکوف رمان «مرگ ایوان ایلیچ» را «درخشانترین، کاملترین و پیچیده‌ترین اثر تالستوی» توصیف کرده و گی دو موپاسان، دربارۀ احساس خود بعد از خواندن این رمان و تأثیری که رمان «مرگ ایوان ایلیچ» بر او گذاشته، گفته است: «خواندن "مرگ ایوان ایلیچ" تالستوی، من را به‌کلی از خود ناامید کرده است. می‌خواستم تک‌تک کتابهام را بسوزانم.»
رمان «مرگ ایوان ایلیچ» دستمایۀ چند اقتباس سینمایی هم قرار گرفته است.
متن اصلی رمان کوتاه «مرگ ایوان ایلیچ» اولین بار در سال 1886 منتشر شده است.