نویسندگان این کتاب نقش هیجان را در ایجاد و حفظ مشکلات روانشناختی و نحوه تأثیر آن را در تغییرات روانشناختی مورد بررسی قرار میدهند. آنها هیجان را آنگونه که در سه مورد از رایجترین رویکردهای درمانی حاضر، روانپویشی، شناختیرفتاری و هیجانمدار، مفهومپردازی و بهکار گرفته میشود، ارزیابی میکنند. در هر فصل تأثیر هیجان بر یادگیری و رشد کودک و رابطه انگیزش و هیجان مورد بحث قرار میگیرد و راههایی را که از طریق آن هیجان میتواند در درمان مهار شود تا کارکردهای روانشناختی بهبود یابند و روابط بینفردی تقویت شوند به بحث گذاشته میشود. نمونههای بالینی، نحوه برانگیختگی هیجان، تشخیص و دسترسی به هیجان را از سوی درمانگر به خوانندگان نشان میدهند؛ این در حالی است که از هیجان برای ایجاد و حفظ اتحاد درمانی مؤثر نیز استفاده میشود.