کتاب تابستان در بادن بادن نوشته لئونید تسیپکین از سوی موسسه نقد کتاب نیویورک به عنوان شاهکار و از سوی دونالد فنگر در لس‌آنجلس تایمز تحت عنوان مرموز و عمیق تحسین شده است. این کتاب که بین سال‌های 1977 و 1980 نوشته شده، شاهکار گمشده ادبیات روس در نیمه دوم قرن بیستم است. این رمان پیچیده روایتی دوگانه دارد و نثر آن یادآور سبک ژوزه ساراماگو و تامس برنارد است. سوزان سانتاگ مقدمه‌ای مفصل و خواندنی برای کتاب نوشته و در آن از عشق نویسنده به ادبیات و داستایوفسکی یاد کرده که دلیل اصلی نگارش این کتاب است.
اگر شما نیز از علاقه‌مندان آثار داستایوفسکی هستید، خواندن این رمان را به شدت به شما پیشنهاد می‌کنیم. تابستان در بادن بادن شرح زندگی داستایوفسکی و سفری به زندگی و محل رمان‌های داستایوفسکی است. در واقع رمان حاصل دست‌نوشته‌ها و خاطرات آنا همسر داستایوفسکی و اندیشه‌های ناب مردی است که با تمام وجود در نوشته‌ها و اندیشه‌های او غرق شده و با آنها زندگی می‌کند. سفر تسیپکین به زندگی و دنیای ذهنی داستایوفسکی می‌تواند برای افرادی که به آثار او علاقه دارند بسیار جذاب و خواندنی باشد. نویسنده داستان را به آینده و گذشته داستایوفسکی می‌کشاند و گریزی می‌زند به مکان‌ها و شخصیت‌های رمان‌های او. با وجود جمله‌های طولانی و بی‌وقفه‌ای که نفس خواننده را می‌برد و پاراگراف‌های بلند، در طول زمان خواندن داستان به شدت درگیر وقایع و فضای بسته آن می‌شوید.