معمولا از انجام کاری سر باز می‌زنیم، زیرا می‌ترسیم مبادا موفق نشویم. در کودکی ما را طوری بار آورده‌اند که به خاطر نمره آوردن درس بخوانیم.
بنابراین هرگز به خاطر این که مفهوم درسی را یاد بگیریم، تلاش نکرده‌ایم. همیشه می‌ترسیدم مبادا دانش‌آموز بدی باشیم و به ما به چشم یک (بچه بد) نگاه کنند.
این‌جور ترویج دوری از خطر را می‌توان بزرگ‌ترین دشمن خلاقیت دانست. گویی باید یاد می‌گرفتیم از انجام هر کار خلاقانه‌ای وحشت داشته باشیم و این افتضاح است.
کسی نمی‌داند. شاید اگر این وحشت در وجود ما نبود چقدر پیشرفت می‌کردیم...