بهبود کیفیت زندگی و رشد قابلیتهای انسانی زنان یکی از ملاکهای اصلی ارزیابی سطح توسعه انسانی پایدار بوده و طیف گستردهای از شاخصها را شامل میشود. این پدیده هم ابزار و هم هدف توسعه انسانی پایدار بوده و در بستر عدالت اجتماعی و جنسیتی تحقق مییابد. در سالهای اخیر در زمینه کیفیت زندگی زنان، مطالعات اندکی صورت گرفته و بهویژه در ایران، به تفاوتهای جنسیتی در این باره توجه کافی نشده است. مجموعه حاضر از جمله معدود مطالعات در زمینه کیفیت زندگی زنان در شهرها بوده و در چندین بخش تنظیم شده است. در بخش آغازین، مطالبی پیرامون جنسیت و کیفیت زندگی، نیازهای اساسی و انسانی زنان، ویژگی نقشهای جنسیتی، قابلیتهای انسانی زنان و کیفیت زندگی، کیفیت زندگی به مثابه توسعه انسانی، عدالت جنسیتی و توسعه پایدار، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی زنان نگاشته شده است. بررسی ویژگیهای جنسیتی کیفیت زندگی زنان و زندگی شهری، تجربه و ادراک زنان از کیفیت زندگی در فضای شهری، نیازهای عملی و استراتژیک زنان در فضاهای شهری و درک و تجربه زنان از تردد در معابر و استفاده از حملونقل شهری، در بخش دوم کتاب مطرح گشته است. بررسی اشتغال زنان در شهرها و کیفیت زندگی آنان، اقتصاد و دوگانگیهای جنسیتی در شهر، جهانیشدن، شهرنشینی و تقسیم کار جنسیتی در شهرها و به حاشیه راندهشدن زنان در اشتغال شهری از دیگر مباحث این کتاب در بخش سوم است. در بخش پایانی کتاب، افزایش مهاجرت زنان به شهرها، وتأثیرات آن بر کیفیت زندگی آنان، با توجه به مباحثی چون بررسی توازن جنسیتی در مهاجرت به شهرها، روند جهانیشدن و افزایش مهاجرتهای شهری و بینالمللی زنان، آسیبهای اجتماعی و مهاجرت زنان به شهرها پی گرفته شده است.