کتاب حاضر، درباره ابوالحسن صبا نگاشته شده است. ابوالحسن صبا آمیزه‌ای بود از اقبال خوش در داشتن خانواده‌ای فرهنگی و پدری دلسوز، استعداد ذاتی و نبوغ هنری، آموزه‌های سنتی و متجددانه موسیقی، شعر و ادبیات، هنرهای تجسمی، صنایع‌دستی، تجربیات اجتماعی دوران گذار از قاجاریه به پهلوی و انبوه آمال و آرزوها که وقایع عمر نه‌چندان بلندش شوربختانه مانع از کامیابی آرمانی او شد، اگرچه صبا بیش از قدر وسع کوشید. میدان علم و عملش در موسیقی هم وسیع و گسترده بود، هم ژرف و عمیق. او در اندیشه احیا و نوآوری نیز بود. منتقدین صبا دچار یک درد مشترک بودند و هستند و آن عدم شناخت دقیق صبا و سطحی‌نگری درباره او و کارهای اوست.