از آنجا که تاریخ، ردگیری توحش در تمدن و فرهنگ است، نوشتههای ژرژ باتای یکی از نقاط مرجع برای این فغالیت فکری است، آثار نویسندهای که از نظر ژان پلسارتر «عارفی امروزی» بود و شمار کثیری از متفکران مهم معاصر، از فوکو و کریستوا گرفته تا دریدا و لاکان را تحتتاثیر خود قرار داده بود، مخصوصا متفکر آخر، که باتای، درگیرییی شخصی با او داشت به قول نویسنده خاله زنکی چون الیزابت رودینسکو، مفهوم «نام پدر» وانکاو، حاصل چنین درگیری بود.