اولین کاربرد واژه ترور در جهان مدرن از انقلاب فرانسه نشات می‌گیرد و البته برعکس امروز، بارمعنایی مثبت داشته است. در فارسی به معنای قتل سیاسی به وسیله اسلحه متداول شده است و تازیان معاصر اهراق را جای ترور به کار می‌برند؛ ترور از واژه لاتین terror به معنای عامل اضطراب گرفته شده و در لغت به معنای ترساندن است. تروریسم به ارعاب و تهدید ایجاد ترس و وحشت در مردم و تروریست به طرفدار ارعاب و تهدید و حکومت زور معنا شده است. در دو دهه اخیر تروریسم مهمترین پدیده سیاسی است که ناامنی و خشونت عریان را رقم زده است خشونتی که رسانه‌های عصر جهانی در پخش و به نمایش گذاشتن آن از هم پیشی گرفته‌اند. در روزگار نوین، تروریسم یکی از عوامل اصلی تهدید جامعه به شمار می‌رود و طبق قوانین ضد تروریسم در بیشتر کشورهای جهان، بزه به حساب می‌آید و نیز چنانچه در جنگی علیه غیر جنگجویان مانند شهروندان عادی، نیروهای بیطرف یا اسیران جنگی به کار گرفته شود جنایت جنگی به حساب می‌آید. تروریسم حاصل تضاد و نابرابری در دنیایی که ناشی از رقابت است، رقابتی نابرابر که به انحصار می‌گراید، انحصاری که ناگزیر از پرخاشگری و پرخاشگری‌ای که اسم قانون را برخود می‌گذارد، قانونی که توسط قدرتمندان به وجود می‌آید و هرآنچه که با آن گلاویز شود سرنوشتی جز له شدن ندارد.