اختلال شخصیت مرزی یکی از شایع‌ترین اختلالات در بیماران بستری در بیمارستان‌های روانی یا مراجعان کلینیک‌های روان‌پزشکی است. چرخش سریع خلق، رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی، خودزنی‌های مکرر، هم‌زمان بودن احساس خصومت و وابستگی و روابط بین فردی آشفته و به‌هم ریخته از خصوصیات بارز این نوع اختلال شخصیت است.
هم‌چنین تکانشی بودن، احساس مزمن پوچی و فقدان احساس هویت و خودکشی از دیگر ویژگی‌های این اختلال است. به‌نظر می‌رسد این بیماران در مرز نوروز و پسیکوز، همیشه در بحران به‌سر می‌برند. افراد دچار اختلال شخصیت مرزی از مکانیزم‌های دفاعی بسیار ابتداعی استفاده می‌کنند که نتیجه آن بروز رفتارهایی بسیار منقطع، بی‌ثبات و متضاد است.
نظریه‌های روان‌کاوانه و روان‌درمانی پویا اخیرا مورد استقبال فراوان مردم در ایران قرار گرفته و علی‌رغم همه مشکلات و سنگ‌اندازی‌های آشکار و پنهان، جای خود را در حوزه بهداشت و درمان و هم‌چنین در نقد و تحلیل فرهنگ و دیگر رشته‌های علوم انسانی بین خاص و عام باز کرده است. اگرچه تفکر تحلیلی در جامعه و فرهنگ ایرانی مقوله‌ای با قدمت قرن‌هاست، رشد گفتمان انتقادی و تحلیلی در سال‌های اخیر در جامعه چشمگیر بوده است. روح زمان و به‌خصوص ناکارآمدی دیگر مکتب‌ها در تشریح و درمان اختلال شخصیت مرزی، بستری مناسب جهت ارائه کتاب است.