هنر تعاملی شکل جدید از هنر فراسوی رسانه معین هنر است که تعامل میان هنرمند، اثر هنری و مخاطب و نقش مخاطب در آفرینش معنای اثر، عوامل اساسی در تکوین آن هستند. فراروی هنرهای تعاملی از مرزهای تعریف شده رسانه هنر و همچنین تغییر جایگاه مخاطب در فرایند تکوین، هنر تعاملی را به رویداد گشوده و تقلیل‌ناپذیر به اثر هنری مبدل می‌کند که بنیان آن بر تعامل بنا شده است. تمرکز اصلی کتابی که در دست دارید بر تحلیل هنر تعاملی با رویکردی فلسفی و خارج از چارچوب زیبایی شناسی است. به همین منظور با ورود به بحث و تحلیل کنش تعاملی مخاطب، ابتدا مفهوم تعامل در فضایی فلسفی و تفاوت هنر تعاملی با اثر هنری با پرهیز از نگاهی ساختاری و چارچوبی هستی شناسانه به بحث گذاشته می‌شود، سپس با دستاوردهای حاصل از مباحث فلسفی به تحلیل کنش‌های تعاملی مخاطب و شناسایی شاخصه‌های غالب هنر تعاملی پرداخته خواهد شد.