بده آن قوطی سرخاب مرا.
تا زنم رنگ به بیرنگی خویش.
بده آن روغن، تا تازه کنم.
چهره پژمرده ز دلتنگی خویش.
بده ان عطر که مشکین سازم.
گیسوان را و بریزم بر دوش.
بده آن جامه تنگم که کسان.
تنگ گیرند مرا در آغوش.
بده آن تور که عریانی را.
در خمش جلوه دو چندان بشم...