جستجو نتیجهای نداشت
نتیجه جستجو
از
تا
(شعر فارسی،قرن 14)
(شعر فارسی،قرن 14،مناسب بالای 9 سال)
تو قامت بلند تمناییای درخت. همواره خفته است در آغوشت آسمان بالاییای درخت دستت پر از ستاره و جانب پر از بهار زیباییای درخت. وقتی که بادها در برگهای در هم تو لانه میکنند وقتی که بادها گیسوی سبزفام تو را شانه میکنند غوغایی ای درخت.