درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد درمانی است که راهبردهای رفتاری، پذیرش، و توجه‌آگاهی را به کار می‌برد تا همسان با ارزش‌های شخصی، تغییر رفتاری نیز صورت گیرد (هیز و همکاران، 2011). فرایند اصلی مورد هدف در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، اجتناب از تجارب ناخوشایند است. اجتناب از تجارب ناخوشایند وقتی رخ می‌دهد که فرد تمایلی به ماندن با تجربه ناخوشایند (برای مثال، احساسات بدنی، هیجانات، افکار، و خاطرات) ندارد و سعی در تغییر تجارب و بافتی که این تجارب در آن رخ می‌دهد، دارد (هیز و همکاران، 1996). در اختلال اضطراب اجتماعی، اجتناب از تجارب ناخوشایند در رفتارهای اجتنابی آشکار و نامحسوس ایجاد می‌شود و در رفتارهای مبتنی بر ارزش‌های شخص اختلال ایجاد می‌کند (هربرت و کارکیاتو، 2005).