گاهی در اوج خوشبختی، حادثه‌ای می‌تواند همه‌چیز را دگرگون کند و تمام رویاهایمان را در یک لحظه از چنگ‌مان در بیاورد. درست در آن لحظات است که می‌توانیم تصمیم بگیریم زیر بار رنجی که می‌کشیم، از پا در بیاییم و یا با اراده‌ای قوی تمام اطرافیان و حتی خودمان را شگفت‌زده کنیم. گاه دنیا بی‌دلیل سر جنگیدن دارد، اما بدتر آن است که ما هم به خود ظلم کنیم و هم مسیر با بدشانسی‌ها و مشت و لگدهای زندگی، به جای مبارزه کردن، خود را رها کنیم تا بیشتر لگد بخوریم. هستند انسان‌هایی که با هر شکستی قوی‌تر می‌شوند و تا آخرین لحظه برای خوشبختی می‌جنگند. گاهی معنای خوشبختی می‌تواند همان تلاشی باشد برای رسیدن به آن می‌کنیم. ای کاش با تمام وجود ایمان داشتیم خوشبختی نباید مقصدی باشد دست‌نیافتنی، خوشبختی باید مسیری باشد که برایش طی می‌کنیم.