علی: عجیب! حیدر، عجیب اون‌هایی‌ان که کسی رو ندارن به‌شون زنگ بزنه، اون‌ها کل تایم‌های تلفن ماهیونه‌ی زندان‌شون رو می‌فروشن به یه باکس بهمن کوچیک، بعد عجیب‌تر اون‌هایی‌ان که یه عالمه قوم‌وخویش دارن ولی خودشون دل‌شون نمی‌خواد با کسی حرف بزنن. اون‌ها، اون‌ها حیدر، اون‌ها هر یه نخ بهمنی که می‌کشن یه عالمه حرف نزده‌ست که دود می‌شه.