اندیشیدن به زیبایی و هنر حوزه‌ای ژرف و متنوع از موضوعات فلسفی ایجاد می‌کند. اولین بخش از این نوشته نگاهی به تجربه زیبایی‌شناختی و داوری زیبایی‌شناختی دارد و این نگاه پیش‌زمینه‌ای برای بحث‌های زیبایی‌شناختی معاصر فراهم می‌کند. پس از آن، هنر را در سه بخش با تمرکز بر مفاهیم کلیدی «بازنمایی»، «بیان» و «معنا» بررسی خواهیم کرد. از رابطه بین مباحث زیبایی‌شناختی با مباحث فلسفه اخلاق، متافیزیک و فلسفه ذهن و نیز جایگاه زیبایی‌شناسی در برخی از نظام‌های بزرگ فلسفی سخن خواهد رفت.
اندیشیدن به آثار هنری و بحث کردن درباره آن‌ها پرسش‌های فراوانی برای ما مطرح می‌کند.
چه چیز موجب می‌شود یک شی‌ء در شمار آثار هنری بگنجد؟ رابطه فرم و محتوا در آثار هنری چیست؟ آیا آثار هنری از ذهن هنرمندان خبر می‌دهند؟ اگر منتقدان بر سر معنای فلان اثر دعوا داشتند ما باید کدام نظر را قبول کنیم؟ چرا این‌قدر به هنر اهمیت می‌دهیم؟ هدف فلسفه هنر اندیشیدن نظام‌مند به چنین پرسش‌هایی است.