سازمان ها و اشخاص زیادی، غرق در اندیشه پیروزی هستند. اما چگونه می توانیم در بازی پیروز شویم که در حقیقت هیچ پایانی ندارد؟ چنین چیزی اصلا وجود ندارد. مثلا چیزی به اسم «برنده شدن» در کسب و کار داریم؟!
کتاب های «با چرا شروع کنید و رهبران آخر غذا می خورند سایمون سینک، به میلیون ها نفر کمک کرد تا قوانین مخفیِ حاکم بر رفتار را مشاهده کنند. اکنون، کتاب بازی بی نهایت ما را به چالش می کشد تا دیدگاه مان را درباره نحوه کارکرد سازمان ها بازبینی کنیم. این بار، سایمون سینک به دنبال پاسخی برای یک سوال جالب است: چگونه در یک بازی که هیچ خط پایانی ندارد، رو به پیشرفت باشیم و دوام بیاوریم؟
بازی هایی مثل فوتبال و شطرنج، با قوانین مشخص و نقطه پایان واضح، بازی محدود محسوب می شوند. اما بازی کسب و کار، نامحدود و بی نهایت است؛ و در آن، چیزی به اسم «برنده شدن» وجود ندارد، چرا که همواره چالش های جدید پیش می آید، قوانین بازی مشخص و پایدار نیست، بازیکنان ثابت و همیشگی نیستند و هیچ خط پایانی برای آن متصور نیست.
در بازی بی نهایت کسب و کار، تنها کسانی برای مدتی طولانی دوام می آورند که با قوانین نامحدود بازی می کنند. آنها کارهایی انجام می دهند که قادرشان می کند تا نوآورتر، منعطف تر و پایدارتر از رقبا باشند.
داشتن طرز فکر محدود در یک بازی نامحدود می تواند قاجعه بار باشد. برای مثال در طی جنگ ویتنام، آمریکا تقریبا تمام نبردها را پیروز شد و سربازان بسیار زیادی از دشمنش را نابود کرد، اما همچنان بازنده جنگ بود. معیارهایی که آنها امتیازات و عملکردشان را می سنجیدند، در نهایت بی ارزش بود. ویتنام شمالی مایل بود هر سختی را تحمل کند و تا هر زمان که لازم باشد بجنگد تا آمریکا را وادار به عقب نشینی کند. در آن جنگ، ویتنام شمالی، طرز فکر بازی بی نهایت داشت.
سایمون سینک با ارائه مثال های بسیار گسترده و متنوع، نشان می دهد که بازیکنان نامحدود، در هر حوزه ای، چطور رقبایشان را خسته و از میدان به در می کنند و چطور برای مدت زمانی طولانی در بازی باقی می مانند و سازمان هایی بسیار قوی می سازند، آنقدر قوی که از پس هر طوفانی بر بیایند. رهبران بزرگ به طرز ماهرانه ای بازی بی نهایت را پیش می برند و خود را مشغول دستاوردهای کوتاه مدت نمی کنند. با این کتاب، همه می توانیم روش کار و دلایل موفقیت آنها را بدانیم.