«ریموند کارور» نویسنده‌ای است که در آثارش سرگشتگی انسان غربيِ امروز تبلور می‌یابد. کارور و گروه نویسندگان مینی‌مالیست و کسانی که بیل‌فورد سبک آنها را رئالیسم عریان می‌نامید، روای ویرانی و خلاء انسان درهم شکستة امروز هستند. وی نویسنده‌ای سیاسی نیست، داستان‌هایش در فضایی می‌گذرد که آدم‌هایش با مفاهیمی مثل دولت و سیاست سروکار ندارند. واژگانی محدود دارند. دنیای آنها از درِ جلو و ایوان شروع می‌شود. تلویزیون عنصر اصلی زندگی آنهاست و بعد یخچال و الکل. دنیایی که کارور ترسیم می‌کند تابلویی است از روزمرگی، تنهایی آدم‌ها و فروپاشی زندگی.