آن چه راسل ـ حداقل در این مجموعه ـ بیش از هر موضوع دیگری در پی آن است، پرهیز از یک سونگری است و اگر سر دعوا با دین دارد، نه گوهر دین که دعوایش با آن بخش از خرافاتی است که به دین راه یافته و آن را از مسیر اصلی خود، یعنی انسان سازی دور گردانیده. بدیهی است که دعوای اصلی راسل با خرافات مسیحی است و وقتی جسورانه بر دین میتازد، نه بر اصالت دین که به اندیشههایی میتازد که در طول قرون و اعصار توسط کشیشان خشکهمقدس و خرافهپرست به نام دین به خورد مردم داده شده.