قائده اصلی این کتاب پرداختن مستمر به فلسفه و نظریه اجرا است. هدف آن نیز این است که از طریق پرداختن به مطالعات موردی مربوط به جنبش‌های فلسفی و مکاتب فکری بحث‌هایی را پیش بکشد که اهمیت انتقادی دارند. هر یک از فصل‌ها از چشم‌انداز فلسفی خاصی، موضوعات و پرسش‌های بنیادین مربوط به تئاتر و اجرای زنده را مورد توجه قرار می‌دهد.
مطالبی که در این کتاب مطرح می‌شود بنا دارد که خواننده را درگیر کند و هیچ ایدئولوژی خاصی در این کتاب غالب نیست، و هیچ انحصار و تعصب فکری هم موضوعات انتخابی را به سمت و سوی خاصی نبرده است. امیدواریم که این مجموعه چالش‌های دیگری به دنبال آورد، به طوری که گفتگوی کنونی را، آن طور که شاید مدنظر افلاتون بود، تداوم بخشد.