اعتماد همچون کشتی می‌ماند که بر اقیانوس زندگی شناور است، اقیانوسی که در عین آرامش مواج و سهمگین است. ما کشتی نشستگانی هستیم که اگر به هم اطمینان کنیم و تا پایان راه همراه و همدل یکدیگر باشیم، می‌توانیم با موفقیت این سفر مخاطره‌آمیز را پشت سر بگذاریم اما بعضی اوقات با خود می‌گوییم: «آیا می‌توانیم به همسفرانمان اطمینان کنیم؟ اصلا خود ما تکیه‌گاه محکمی برای آنها به شمار می‌آییم؟ آیا...»
دیوید ریکو در کتاب جرات اعتماد به پرسش‌های شما پاسخ می‌دهد. در این کتاب می‌آموزیم اعتماد بهترین مسیری است که می‌توانیم در آن قدم بگذاریم اما مهم‌ترین نکته این است که اطمینان خود را نثار چه کسی می‌کنیم.
تا به حال همه ما بارها دروغ شنیده‌ایم، فریب خورده‌ایم و از دیگران نا امید شده‌ایم. اما می‌توانیم در مقابل این اتفاقات تلخ بایستیم و مقاومت کنیم.
برای رسیدن به این نقطه به دو عامل مهم نیاز داریم: نخست آنکه به خودمان اعتماد کرده تا احساس امنیت و آرامش را تجربه کنیم و دیگر اینکه به همه اتفاقات زندگی بله بگوییم و آنها را بپذیریم و به یاد داشته باشیم:
ستون‌‌های یک جامعه سالم بر بنیاد اعتماد و راست‌گویی پایه‌گذاری می‌شود.