همه ما زندگی را به عنوان موجوداتی اصیل و معتبر، آغاز کردیم، ولی در فرایند رشد و بلوغ، این اصالت و اعتبار، دچار آشفتگی، و میتوان گفت فراموشی شد. یاد گرفتیم بر اساس انتظارات دیگران از خود، رفتار کنیم. تظاهر کردن و نادیده انگاشتن تظاهر دیگران را یاد گرفتیم. در داستان بشریت، راستی را تبدیل به نمایش کردهایم. ولی راستی، در ژرفای نمایش، در انتظار پرتو افشانی است. زیر همه این نمایشها، راستی، جز همین انسان نیست.
شما نیر همانند دیگرانء براساس طرح و نقشه زیستشناختی حیاتء رشد میکنید. انرژیء معمار یا هنرمند است. انرژیء اهمیت دارد و موجب تکامل میشود. شما توسط نیروی توقفناپذیر انرژی طراحیء متولدء و تهذیب شدهاید.
در لحظه آغاز درکء آموزش را شروع کردهاید. حتی در زهدان مادرء ثانیه به ثانیهء به رمز و رازهای انسان بودن دست یافتهاید.