هر یک از ما انسان‌ها بنا به تجربه زیستن در سامان یک خانواده دارای استعدادها و ویژگی‌‌های شخصیتی متفاوت و حتی متناقضی هستیم؛ ما مستعد یاری رسانیء محبت‌ورزیء سلطه‌جوییء قدرت‌طلبی و ده ها مورد دیگر هستیم که بنا به شرایط پیرامونی ممکن است موجب ارتقا خویش / دیگری یا تنزل خویش / دیگری شویم. ریشه اصلی سلطه پذیری / سلطه‌جوییء پیشرفت / پسرفتء ظالم / مظلومء فقیر / غنی در یک جامعه را باید در سبک تربیتی سامان خانواده کند و کاو نمود. اعضای تربیت یافته در سامان خانواده‌ای با ویژگی تساهل و نیز پذیرش تکثر و تنوع در عین یکپارچگی و اتحاد به مراتب توانمندی‌های چشمگیری را در جامعه انسانی به نمایش خواهند گذاشت که قابل مقایسه با خانواده‌ای جزم‌اندیشء متعصب و سخت‌گیر نخواهد بود.