روایت گفت و گوهایی که در این کتاب آمده است از جنس معمول و خسته‌کننده رهبران سیاسی نیست که هر روز شاهد آن هستیم. ارتباط و وابستگی عاطفی عمیق دالایی لاما به عنوان رهبر بوداییان تبت با اسقف دزموند توتو از رهبران جنبش ضد آپارتاید آفریقای جنوبی، ریشه در باورهای آنان دارد. شادی و پرهیز از درد و رنج که هر دو آن‌را هدف اصلی زندگی می‌دانند و البته پاسخ به این پرسش بنیادین که منشاء درد و رنج انسان در چیست؟ و آیا می‌توان به اعتبار شاد زیستن از مصائب بشری بی‌اعتنا عبور کرد؟ گفت و گوهای صمیمانه، شوخی‌ها و کنایه‌های اسقف و دالایی لاما، این فرصت را به ما یادآوری می‌کند که اختلاف آیین‌ها در عمل، مانعی نیست و باور به نیک‌بختی بشریت به عنوان یک مجموعه واحد تنها مسیری است که رضایت و شادی درونی را فراتر از هر دین و آیینی در وجود ما استوار نگاه می‌دارد.